Suat Ögretmen

Çocuklarınız için her şeyin en iyisini diliyorsunuz. Bu nedenle çocuğunuza yaklaşımınızda her şeyin mükemmel olmasını istiyorsunuz.  Bu nedenle çocuğunuzun sizden istediği bir şeyi "vermemek” veya çocuğunuza herhangi bir şey için "hayır” demek sizi kaygılandırır.  Anne babalar olarak çocuklarına hayır derken en çok şu endişeler yaşarlar; “çocuğum bana güvenmezse, çocuğumla olan ilişkim zarar görürse, çocuğumun psikolojisi bozulursa, çocuğum benden nefret ederse, çocuğum artık beni sevmezse, gibi endişeler. Özellikle çalışan anne baba iseniz çocuğunuza sınır koymanız daha da zor bir hal alabilir.  Çünkü çocuğunuzla geçirebileceğiniz zaman çok kısıtlı olduğu için bu kısa süreyi  sınır koyarak geçirseniz çocuğunuzu mutsuz etmekten korkarsınız.     Peki, sınır koyma konusunda duyulan bu endişeler doğru mu? Cevap; “hayır”. Garry L. Landreth  gibi dünyada ün yapmış saygın uzmanlar çocuğa sınır koymanın (limit setting)  kaygı verici bir dur...

Gelişen teknoloji bireyler arasında ki ilişkilerde uçurumları arttırmakta. Öyle bir uçurum ki... Geçtiğimiz günlerde okuduğum bir makalede aile bireylerinin günde ortalama telefona bakma süresi, birbirlerinin yüzüne bakma süresinin tam 4,7 katı olduğunu söylüyor. Korkutucu bir rakam. Bir çocuk anne-babasının yüzüne baktığı süreden 4,7 kat daha fazla telefonuna bakıyor yani. Bu teknoloji esirliği insanın insan ile arasına girdiği gibi aynı zamanda insanın kitap ile arasına da girdi. Ve metrolar, otobüsleri telefon ekranına bakan tembel beyinlerle doldu. Peki bu esaretten çocuğumuzu nasıl kurtaracağız?  Bir kaç tavsiye vermeye çalışacağım; 1- Çocuklar sıkı gözlemcilerdir . Çocuğunuzun kitap okumayı sevmesini istiyorsanız ona örnek olun. Eğer siz kitap okumazsanız ve bütçenizde kitaba yer ayırmazsanız, çocuğunuzun kitap okumasını bekleyemezsiniz. 2- Çocuklar keçi gibi inatçı olabilirler. Çocuğunuzu kitap okumaya zorlarsanız muhtemelen ters tepecektir. Bunun yerine tüm ...