Suat Ögretmen

"Her çocuk, sanatçı doğar" demiş Pablo Picasso. Her çocuğun sanatçı doğduğunu düşünürsek, etrafımızda pek sanatçı görememek  şaşırtıcı değil mi? Sanatçı demek yaratıcı düşünce ile estetik bakış açısını birleştirerek özgün eserler ortaya koymaktır. Standartın dışında, herkesi yaptığından farklı olanı yapan, bambaşka pencerelerden bakabilen, yaratıcı insanlardır. Ve Picasso haklıydı bütün çocuklar bu donanımla birlikte dünya gelir. Asıl sorulması gereken soru:  Sanatçı olarak geldiğimiz bu dünya da neden sanatçı kalamadığımız?! Anaokulunda çocuklar özgürdür, ihtiyacı olan enerji atma imkanı, zengin merkezlerde yaratıcı oyun kurabilme şansları vardır. Bu dönem çocuğun en yaratıcı olduğu dönemdir. Çünkü henüz 45 dakika bir sıra da çaresizce zil sesini beklemiyordur, öğretmenin öğretmesine bağımlı değildir, standartize edilmiş bir sistemin küçük parçası "henüz" olmamıştır.  Eğitim yıllarında yol aldıkça çocuğun, bütün bedeninden sadece beyninin sol lobuna

Eğer bir öğretmenseniz -hele ki anaokulu öğretmeniyseniz- en çok karşılaştığınız durumlardan biri "şikayet" olur. "Öğretmenim beni oynatmıyor, öğretmenim elimdekini aldı, öğretmenim bana şunu dedi..." gibi gibi gibi. Bunlar gibi onlarcası... Böyle bir durumla karşılaştığımızda genellikle soruna hemen müdahale ederiz o ulvi beynimizde(!) hemen yargılamayı yapar haklı ve haksız tarafı belirler, sorunu çözdüğümüzü düşünürüz. Peki gerçekten çözebilmiş olur muyuz? Sorun aslında o an çocuğun çevresiyle yaşadığı herhangi bir anlaşmazlık değil. Sorun çocuğun karşılaştığı bir problemi, kendi başına çözemiyor olmasıdır. Biz de çocuğa sorunun bu olduğunu bilerek yaklaşmalıyız., Bir çocuğa karşılaştığı bir sorun karşısında ona yardım etmek istiyorsak; mevcut problemi çözmek yerine ona bu problemle başa çıkmayı öğretmektir. Bir nevi ona balık tutmayacağız, balık tutmayı öğreteceğiz. Onu bir kayıkta yalnız başına okyanusa yollamayacağız tabi ki. Onunla aynı sandalda olacağ

Dünya da eğitim sistemlerinin başarısının değerlendirildiği PISA ( Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı) ile elde edilen sonuçlar ile ülkelerin başarı sıralaması belirleniyor. Bu başarı ölçümlerde son yıllarda ki birincisi Finlandiya oluyor. Uzun yıllar bu listede adı ilk onda dahi anılmayan Finlandiya köklü bir eğitim reformuna imza attı. Bu reform sonucunda da eğitimde ki başarıları ciddi bir ivme kazanmış oldu. Peki neler oluyor bu Finlandiya'da?  1-  Sınıf düzenleri tamamen öğrenci merkezli olarak düzenleniyor. Sınıflar çocukların rahat şekilde derse katılabilecekleri, geniş, sade ama zengin materyalleri olan ortamlar olarak dizayn ediliyor. Bu zengin ortamlarda çocukların kendi oyunlarını kurmaları, kendi keşifleri sonucunda öğrenmeleri destekleniyor.  Öğrencilerin koridorlarda çorapla dolaşması. Gelir gelmez montları ve pabuçlarını çıkarıyorlar. Hem dışarıdan kar, çamur taşımıyorlar, hem de daha önemlisi kendilerini evlerinde hissediyorlar.  2-  Çocuklar

Dünya da Yükselen Yeni Bir Eğitim:  "STEM Eğitimi" "STEM" kelime anlamı olarak İngilizce de kök anlamına geliyor. Harflerin açılımı ise: S ciene  (Fen),  T echnology (Teknoloji),   E ngineering(Mühendislik) ,  M athematics   (Matematik).  STEM eğitiminin temel amacı ise doğuştan getirdiğimiz " yaratıcılığımız " ile yine doğuştan getirdiğimiz " merak " duygumuzu bir potada eriterek, yeni ürünler ortaya koymak.  Bu iki kavramı fen, matematik, teknoloji ile birleştirerek ürünü oluşturmak çok önemli. Fen ve matematik bu bağlamda bir ders olarak değil, yaşamı anlamada, çözüm üretmede bir araç olarak kullanılıyor. STEM tıpkı bir çiçeğin kendini ortaya çıkaracak olan gücü kendi köklerinden aldığı gibi, bir çocuğun da potansiyelini ortaya koyabilmesi için doğuştan getirdiği yaratıcılık ve merak duygusu ile ulaşabileceğini savunur. Norveçli meslektaşım Rin Dawson ile yaptığımız konuşmada, STEM eğitiminin akademik eğitimleri arasında en ci